มหjongคือพิธีกรรมแห่งสติลเนส

ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเป็นผู้เล่น—แต่กลับกลายเป็นพยาน ครั้งแรกที่โต๊ะมหjong รู้สึกเหมือนก้าวเข้าวัดโบราณที่สัญลักษณ์กระซิบในความเงียบ ฉันคิดว่า “ชัยชนะ” หมายถึงการไล่ตามใบไพ่—but ฉันผิดพลาด เกมแท้จริงไม่อยู่ที่ผลตอบแทน—แต่อยู่ที่ช่วงเวลาระหว่างการจับไพ่ ฉันเรียนรู้อ่านกระดานเหมือนบทกวี: ทุกใบไพ่มีน้ำหนัก จังหวะไม่ใช่ความเร็ว—แต่คือลมหายใจ dragon สีทองไม่คำราม—แต่อื้ออย่างเบามือในยามดึก ฉันตั้งงบประมาณ: ถ้วยชาหนึ่งถ้วย ยี่สิบนาที—ไม่มากกว่านี้ ไม่มีความโลภัย—มีเพียงการมีอยู่ งาน “ฟีสติ벌แห่งจักร์ไฟเออร์”? มิใช่วันเฉลิดของผู้ชนะ—แต่เป็นพิธีกรรมของผู้มาโดยไม่มีคาดหวัง dาวนี้ในชุมชน ฉันเห็นผู้เริ่มต้นเปลี่ยนสามความพ่ายแพ้อย่างต่อเนื่องเป็นชัยชนะ—not เพราะดวงอาทิตย์—แต่เพราะความเงียบ คุณไม่จำเป็นอัลกอริทึมเพื่อชนะ—คุณจำเป็นความเงียบเพื่อมองเห็น