ตรรกะเงียบของหมาจ็อง

H1: เกมที่หายใจ ฉันไม่เล่นหมาจ็องเพื่อตามหาผลตอบแทน แต่เล่นเพราะเสียงกระแทกของใบต่อไม้ไผ่เหมือนลมพัดผ่านวัดเก่า—แต่ละการเคลื่อนคือการหายใจที่ยืดเยื้อ แต่ละการปล่อยคือการยอมจำนนอย่างเงียบงัน โต๊ะไม่ใช่วงล้อคาสิโน; มันคือแท่นบูชาที่ทองคำพบกับสีน้ำเงินในความเงียบ H2: อัลกอริธึมแห่งโอกาส ทุกรณีตรงนี้ศักดิ—ไม่สุ่แบบ ส่วนความน่าจะเป็นของฮัวป่ายไม่ได้ถูกคำนวณ; มันถูกสัมผัส การมีโอกาสเก้าศูนย์เปอร์เซ็นต์ไม่ได้หมายถึง “ชัยชนะ” มันหมายถึงการมีอยู่เมื่อใบสุดท้ายตกอยู่ในตำแหน่ง—ฉันเฝังคนรุ่นหยุดกลางเกม—not จากความกลัว แต่มากฎานา H3: สิทธิประโยชน์ไม่อยู่ในการชนะ รางวัลจริงๆ ไม่มีเงินหรือคะแนน มันคือความเงียบหลังจากการเดินครั้งสุดท้าย—ช่วงเวลาที่คุณตระหนักว่าคุณเคยไล่ตามโชคเลย—notเลย การฟังเพลงใต้นิ้วมือ: เสียงครืนของใบเคลย์ภายใต้แสงจันทร์บนน้ำ