จากเด็กใหม่สู่มังจงทองคำ

ฉันมาหา มังจงไม่ใช่เพราะเงิน แต่เพราะแผ่นกระดานเล่าเรื่องราวที่เก่าแก่กว่าสมาร์ทโฟนของฉัน ในตอนแรกคิดว่าเป็นแค่การจับคู่ ‘ชุน’ หรือ ‘เคซี’—จนกระทั่งแสงทองคำสาดบนโต๊ะ ฉันรู้แล้ว: มันไม่ใช่วิบิส มันคือการจดจำรูปแบบ จังหวะของการปล่อยและหยิบ เงียบระหว่างกระดานคือที่ปัญญาอาศัยอยู่ ฉันเลิกตามลุ้กใหญ่ และตั้ง ‘งบประมาณทองคำ’: 20 นาทีหลังงาน ชาในมือ โดยไม่มากกว่า Rs.100/ครั้ง เพราะอยากชนะ—แต่อยากเต้นกับบางสิ่งโบราณ กลไรมห์机制จริง? มันไม่อยู่ในไพ่นะ—มันอยู่ในช่วงหยุด—ลมหายใจระหว่างการหยิบ เมื่อคุณเลิกพยายามบังคับผลลัพธ์ และแค่มองคนอื่นเปลี่ยนความพ่ายแพ้เป็นภาพสว่างเหมือนแสงดาว ฉันเข้าร่วมชุมชน—not app—with คนที่เล่นไม่มุกหนี้แต่มอบจำตัวเอง ผู้หญิงคนหนึ่งแบ่งชัยชนะแรก: เธอแพ้เก้ารอบ…แล้วชนะบนกลางคืนทองคำพร้อม Rs.2,000 ในเหรียญโบนัส—and เธอก็หัวเราะ