หัวใจที่ซ่อนอยู่: ทำไมแมฮ์โจงไม่ใช่เรื่องโชค

ฉันเคยคิดว่าแมฮ์โจงเป็นเพียงความบันเทิงในคาสิโน—จนกระทั่งได้เล่นครั้งแรกที่โต๊ะกลางคืนในอาร์เคดตะวันตกชิคาโก การกระทบของกระดาน เงาสว่างของโคมบนผน—areเหมือนแจซซ์ แต่ใต้จังหวะกลับมีบางอย่างที่เย็นกว่า: การคำนวณเงียบ

แต่ละมือคือข้อมูล

ในห้าปีในฐานะผู้จัดการผลิตเกมดิจิทัล ฉันติดตามมากกว่า 12,000 มือ ไม่มีใครชนะเพราะรู้สึกโชค—พวกเขาชนะเพราะหยุดตามหา มันไม่ใช่ RNG จะเอื้อพวกเขา—แต่ความวินัยต่างหาก มือที่ชนะสูงเช่น Qingyise หรือ Thirteen Orphans? มันน่าตื่นเต้น—but มักจะไม่สำเร็จหากคุณฝึกฝนความล่าช้า

จิตวิทยาแห่งความสงบ

ฉันเติบโตภายใต้มโนธรรมคริสต์—แต่เรียนรู้อย่างมีเหตุผล แมฮ์โจงไม่ใช่วิญญาณศักดาน; มันคือความยุกยุทธที่จัดระเบียบ ใจของคุณไม่ได้พยายามทำนายตาถัดไป—มันกำลังเรียนรู้เมื่อหยุดตามหา มันเป็นเหตุผลที่ผู้เล่นยอดเยี่ยมคือคนเหล่านั้นที่เดินจากหลังสามครั้งและหายใจเข้าลมพัดจากไม้ไผ

อำนาจของคุณไม่อยู่ที่กระดาน—แต่อยู่ที่ช่วงเวลาหยุด

ขอบเขตจริง? มันไม่ใช่ขนาดการเดิมพันของคุณ มันคือเวลาของคุณ เวลาหนึ่งชั่วโมงต่อเซสชั่นเป็นศักดาน—not เพราะรู้สึกถูกต้อง—but เพราะบังเกิดความกระจ่าง เมื่อใดก็ตามหา “สเต็กฮอฟ” ก็หยุดให้อัลกอรึธึมหลอกลวง

สร้างกระจกของตนเอง: เกมงเงียบที่เหมาะกับสมองทรงเหตุผล

ฉันออกแบบคำแนะนำนี้ไว้สำหรับคนเหล่านี้—not คนตามหาอารมณ์—but คนที่นั่งเงียบทราตรีโดยปราศจากเด็กๆ ในบ้าน และแค่มโนธรรมระหว่างกระดาน ก็ไม่มีอะไรให้นำมาเพียงแค่มือชนะ—you need fewer impulses.

เข้าร่วมชุมชนของเรา: เผ่านมือสุดท้ายของคุณ—not อัตราการชนะ—แต่มช่วงเวลาหยุด