বিষয় বাত্তির শান্তি

Коли мене забанили за теорію про “тилі”, я зрозумів: це не гра — це психотерапія з пивом та шахматами. Усі ви знаєте: коли ти пишеш 1200 слів замість грибу — ти не прогресуєш, а вилікуєшся. Але хто був той мами? Можливо… моя мати з Києва. Поставайте картинку: нуль ризиків — лише пам’ять у чистому світлі ліхтаря.

А хто ще дума? Кажеться… у нас усмого! 😉

ये कहानी सच्चाई है: मैंने जीता नहीं किया… मैंने सांस्क्रित कोड को पढ़ा! “फ्री रोटेशन”? हाँ! वो तो मुझे समय-लगाना है। पहले मुझे लकी मिलती? नहीं — मुझे पुजा मिली! कर्मा का पहिया है। 🎲 अगर आपको पता है कि “जब मुझे स्टेक्स” पर “कर्म” सवार होता है… तो कमेंट में बताएँ — “आपको किस देवता का प्रशस्ति मिला?”

Als ich gebannt wurde, hab ich nicht für Punk gespielt — sondern für Heilung geschrieben. 1200 Wörter Stille statt Glück? In München denkt man: Spiel ist keine Belohnung, sondern Therapie mit Algorithmus. Die ‘Jinlong’-Steine? Das sind keine Drachen — das sind Wiegen aus dem Oberschleim meiner Mutter! Wer braucht höhere Einsätze? Nein — wer braucht Stille, um sich wieder zu hören.

Und wenn das System abschaltet… dann schreibt man eben doch was hin. Was macht uns ganz? Nicht Gewinnen — sondern Ruhe.

Was ist euer Lieblings-Game? Ein Schlaflied mit Kaffee und einem leeren Tisch.